اولین دلنوشته مامان نگین

تکه ی بلور مامی پارمین نازم امروز اولین روزیه که یه وبلاگ جدید برات ساختیم .میخوایم از امروز تک تک لحظه های قشنگ زندگیتو برات بنویسیم اولین کارایی که میکنی وشیرین کاریها خرابکاریهات رو وتک تک کسایی که تو زندگیت هستن و حسای قشنگی رو که بهت دارن رو برات به یادگار میذاریم .

پارسال همین موقعها بود که تو فرشته اسمونی تو دل مامی جا خوش کردی البته باورش خیلی برام سخت بود ولی خدا این لطف رو در حق من و بابا رضا کرد وتو فرشته زیبارو به ماداد.

پارمین نازم میخوام این رو بدونی که همیشه و در همه حال من و بابا جون دوست داریم وازت حمایت میکنیم. 

حالامیخوام از اولین روزای به دنیا اومدنت شروع کنم  خیلی جالب بود  وقتی خانوم دکتر صدری تاریخ به دنیا اومدنت رو بهم گفت  خیلی خوشحال شدم هم به خاطر اینکه تو بهترینم رو میدیدم هم اینکه  تاریخ تولد تو مصادف بود با هشتمین سالگرد ازدواجمون و اینطوری شد که تو نازنین من در روز 8 مرداد 91 ساعت 10 و 45 دقیقه صبح روز یکشنبه در بیمارستان گیل گلسار از جمع فرشته های اسمونی جدا شدی و به جمع دونفره ما اضافه شدی اره دخملم یه جورایی عدد 8 برای ما خوش یمن شد.